Ik ben vanmiddag ongesteld geworden, dus ook dit embryootje is niet blijven zitten. Gisteravond had ik al wat bloedverlies, rozig. Maar op gegeven moment stopte het. Dus we hielden toch nog een beetje hoop.
Maar vanmiddag is het alsnog door gebroken. Perfect op tijd natuurlijk weer, bijna 13 dagen na de punctie/eisprong.
Helaas pindakaas, ook de 2e IVF punctie is dus mislukt. We hebben besloten dat we niet verder gaan met een 3e poging. We vinden het psychisch te belastend. Lichamelijk herstel je wel weer, maar emotioneel is het zwaar en je krijgt steeds weer een klap.
Wat rest ons nu? De kinderwens voor een 2e kindje is toch heel erg aanwezig, dus we gaan het net zoals bij onze zoon weer via de normale weg proberen. We hebben 75 procent kans op een gezond kindje. Als ik zwanger raak (want dat moet je natuurlijk ook net maar zien), kunnen we met 6 weken een bloedtest laten doen om het geslacht te bepalen. Is het een jongen, dan kunnen we met 11 weken een vruchtwaterpunctie laten doen.
Ik vind het een behoorlijke lijdensweg om een gezond kindje te krijgen en ik heb respect voor alle vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan en IVF/ICSI ondergaan. Ook héél veel respect voor alle vrouwen die PGD ondergaan, de kans op een zwangerschap is nóg kleiner dan bij gewone IVF.
Waarschijnlijk zal ik deze blog aanhouden, want ik heb zo'n gevoel dat we nog niet klaar zijn met de weg naar een gezond kindje.
Ik vind het heel moedig deze beslissing, zal niet makkelijk geweest zijn en ook nog moeilijk genoeg worden denk ik zo. Ik hoop voor jullie dat jullie wens in vervulling mag gaan zodat jullie toch een 2e kindje mogen krijgen.
BeantwoordenVerwijderen...Ik leef met je mee..Wij zijn ook gestart met IVF, maar ivm de kanker weten we niet wat er verder gaat gebeuren. De eerste gesprekken zijn gevoerd, nou wachten tot we mogen..Heel veel sterkte en succes! ik zal regelmatig op je blog blijven kijken!
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Marjolein