Life is what happens

Life is what happens

zaterdag 9 juli 2011

Het gaat goed!

Tot nu toe dan! Ik ben afgelopen woensdag voor een uitgangsecho geweest. Dan kijken ze of alles er rustig genoeg uit ziet om te kunnen beginnen met stimuleren. En dat was het geval, dus ik ben inmiddels ook bezig met de Puregon.

Was ik de afgelopen pogingen zo beroerd, nu heb ik behalve wat hoofdpijn en vermoeidheid nergens last van! Ik vind het echt geweldig, want zo is een ivf poging wel goed te doen! Ik hoop erg dat het zo blijft en dat de punctie ook mee gaat vallen. Zo zie je maar weer dat het per poging echt kan verschillen hoe je lichaam op alle hormonen reageert. Verder werkt het natuurlijk ook erg mee dat het mooi weer is, dat we genoeg andere dingen aan ons hoofd hebben (werk, studie, trouwvoorbereidingen). De tijd gaat sneller dan de vorige keren.

Aanstaande maandag moet ik voor de eerste echte echo. Ik spuit weer 125 eenheden, dus ik hoop dat er genoeg mooie follikels te zien zijn. Ik hoop zo, zo , zo , ZO erg dat deze poging niet voor niks gaat zijn!

Alleen een beetje jammer van de botte Decapeptyl naalden :)



Auwtjs...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten